نامه ای از یک هموطن

من سالهاست که مقیمِ انگستان هستم. همیشه خیلی‌ دوست دارم که با خیریه‌های مختلف همکاری کنم و به اشکالِ مختلف و داوطلبانه کمک می‌‌کنم، مانند مترجمی، تدارکِ یک جشن و جمع آوری پول به نفعِ خیریه موردِ نظر، انجامِ تحقیقات و امورِ دفتری و کار با کامپیوتر برای پیشبردِ اهدافِ یک خیریه، کمک در تبلیغات و آگهی جهتِ برگزاری کارگاه‌های آموزشیِ مدِّ نظرِ مدیرانِ انجمن‌های نیکوکار….

سالِ گذشته وقتی‌ شنیدم دوستِ بسیار نازنینم در ایران، دچارِ بیماری نادری (به نام ای.ال.اس) شده، خیلی‌ متاثر شدم. تصمیم گرفتم که برای کمک به این دسته از بیماران در ایران که توانِ مالی‌ برای تهیه دارو و لوازمِ پرستاریشان یا هزینه ویزیتِ دکتر و بیمارستان را ندارند، کمک نقدی جمع آوری کنم و به دستِ این بیماران برسانم.

من از مهارت و هنرِ پیرایشگریِ مو برخوردار هستم. به دوستان و آشنایان خبر دادم که برای یک ماه حاضرم موی سرِ هر کسی‌ را که احتیاج به کوتاه کردن یا مرتب کردن دارد، بزنم و هزینه‌ای که برای آن در نظر می‌‌گیرم، تمام و کمال به عنوانِ کمک به این بیماران به ایران میفرستم. دوستان و اطرافیان این اقدامِ مرا حمایت کردند و مبلغی را که در مدتِ ۴ هفته جمع آوری شد، به ایران فرستادم.

امیدوارم، همه ایرانیان در هر جا که هستند و هر چقدر که در توانشان است و به هر نحوی که می‌‌توانند برای کمک به نیازمندانِ داخلِ کشور قدمِ مثبتی بردارند.