تاثیر مصرف سیگار بر روند بیماری ای.ال.اس.

براساس نتیجه مطالعات و همکاری تحقیقی بین چند دانشگاه ایتالیایی و چندین موسسه تحقیقاتی، سیگار کشیدن پیشرفت بیماری ای.ال.اس. را سرعت می‌بخشد و عمر این بیماران را کوتاهتر می‌کند.  

نتیجه این تحقیقات تحت عنوان “تاثیر مصرف سیگار  بر روند بیماری ای.ال.اس.”  در روزنامه “ژورنال نورولوژی و روانکاوی” درج شد.

 برای تعیین و ارزیابی پرگنوستیک دود و خطر عروقی در پیشرفت ای.ال.اس.، مدیر علمی و پزشکی بخش علوم اعصاب دانشگاه تورین ایتالیا، “آدریانو چیو” و همکارانش یک مطالعه گروهی  بر روی 650 بیمار ای.ال.اس. در ایتالیا انجام دادند. پژوهشگران اطلاعات و مشخصات عادتهای سیگار کشیدن بیماران ای.ال.اس را جمع‌آوری کردند. آنها در این تحقیقات همچنین  انسداد ریوی مزمن COPD، از جمله برونشیت مزمن  در این بیماران را مورد توجه قرار دادند.

از تعداد بیمارانی که در آزمایش شرکت کرده بودند، 19 درصد در زمان تشخیص بیماری، به طور منظم سیگار می‌کشیدند. 28 درصد آنها در زمان تشخیص بیماری، سیگار را ترک کرده و سیگاری سابق محسوب می‌شدند. و حدود 53 درصد هرگز سیگار نکشیده بودند. در 44 نفر انسداد ریوی COPD تشخیص داده شد.

 پیشرفت ای.ال.اس. در بیمارانی که مبتلا به انسداد ریوی بودند، سرعت بیشتری داشت. علاوه بر این، محققان به این نتیجه رسیدند که ظاهرا عمر بیمارانی که سیگار می‌کشیدند، صرف نظر از اینکه به مشکل ریوی دچار شده بودند یا نه، کمتر از افرادی بود که سیگار نمی‌کشیدند.

متوسط عمر افراد سیگاری مبتلا به ای.ال.اس. (1.9 سال) به طرز قابل توجهی  کوتاهتر از عمر بیمارانی که سیگار را ترک کرده بودند (2.3 سال)، و بیمارانی که هرگز سیگار نکشیده بودند (2.7 سال)، بود.

این مطالعه نشان می‌دهد که عوامل زیست محیطی و عادات شخصی، فاکتورهای خطر برای بیماری ای.ال.اس. هستند. این عوامل همچنین می‌توانند در فنوتیپ و پروگنوز آن موثر باشند. محققین به این نتیجه رسیده‌اند که کشف این مکانیزم‌های اپی‌ژنیتیک که توسط آن عوامل  برون‌زا تاثیری بر فنوتیپ بیماری دارند، دارای اهمیت بسیار بالایی در اتخاذ یک شیوه و راه‌یافت درمانی متمرکز، برای بیماری ای.ال.اس. می‌باشد.

ای.ال.اس یک بیماری دژنراتیو است که منجر به مرگ نورون‌های تحتانی و فوقانی شده و موجب از کار افتادن ماهیچه‌های حرکتی می‌گردد. در این بیماری از جمله دست، پا،  تنفس، تکلم و توانایی بلع آسیب می‌بینند. در حدود 50 درصد از این بیماران، زوال شناختی به شکل خفیف‌تر نیز دیده می‌شود. بیماری ای.ال.اس. در بیشتر موارد  بصورت پراکنده و غیرژنتیکی است و تنها 10 درصد سابقه طولانی خانوادگی دارد.

در حال حاضر برای ای.ال.اس. هیچ علاج و درمانی وجود ندارد.  اما نشانه‌های محکمی وجود دارد که فاکتورهایی مانند سن، جنس، شرایط زندگی و در برخی موارد ژنتیکی، عوامل خطر برای این بیماری ناتوان‌کننده است.

وبسایت: ای.ال.اس ایران www.alsiran.com

ترجمه از: وبسایت  ALSLiga

فرح شریعت